In het zonovergoten Wateringen, met een temperatuur van zo’n 23 graden, is het tijd voor het jaarlijkse Waterpop! Het meest prestigieuze gratis festival in Wateringen en dit jaar is het de jubileum editie, want “Het festival bestaat 45 jaar!”.

De eerste editie dateert uit juli ‘78 en wat voor een festival. Het eerste affiche van 25 augustus 1979 met in de line up de bands; ‘Vitesse’, de bluesband ‘Barrelhouse’ en de Groningse pop sensatie ‘White Honey’, om maar eens wat te noemen.
Een goede smaak kan de programmeurs zeker niet ontzegd worden met een vooruitziende blik in wat hip en happening is.
Wie had er in ‘93 ooit gehoord van een bandje genaamd ‘Radiohead’? Ik hoef niemand uit te leggen hoe het met deze band de laatste jaren is vergaan. De bands zoals ‘Biffy Clyro’, ‘The Verve’ en ‘Epica’ zijn een greep uit de rijke historie van Waterpop. En niet te vergeten de Nederlandse popscene bands als ‘Claw Boys Claw’, ‘De Dijk’ en ‘Kensington’.
Om deze jubileum versie te vieren zijn er twee dagen uitgetrokken. De eerste dag is op vrijdag, die veelal in de vorige jubileumeditie al in het teken stond van blues en blues rock georiënteerde bands.
De tweede dag is op zaterdag en is meer voor nieuw en opkomende bandjes en artiesten die hun naam al verdiend hebben.
Laten we zeker niet ongenoemd laten dat Waterpop al 45 jaar lang en louter alleen op vrijwilligers draait, zo’n 500 wel te verstaan! Zij zorgen dat alles op rolletjes verloopt deze dagen. Met zo’n jaarlijks 25.000 bezoekers een groot chapeau voor deze muziek liefhebbende enthousiastelingen.
Gedurende de dag zijn de bands en artiesten verdeeld over drie podia op het festivalterrein en is er ruimte ingedeeld voor de innerlijke mens. Foodtrucks en lekker drinken is er in overvloed en ook mag het straattheater niet ontbreken. Voor de kleintjes is er een hoek vrij gemaakt voor schmink en een speeltuin. En daar wordt ook zeker gretig gebruik van gemaakt.
En dan eindelijk na twee jaren van afwezigheid, is daar de aftrap van de Vrijdag avond.

De band ‘Komodo’ mag aftrappen. Op de Vrijdagavond, met een lichte bewolking op het festivalterrein, starten we met vintage 60 jaren blues exotische rock & roll met hier en daar het doorklinken van de klanken van Gabriel Rios. Woestijnblues, surfrock, het is een mix van alles, maar het swingt in ieder geval als een malle!
Schakelend naar podia 2, waar ‘Rrrags’ al klaar staat het stokje over te nemen.

Het Antwerpse trio Ron Van Herpen, Rob Zim en Rob Martin vormen de band Rrrags en je kunt al direct uitvogelen waar de drie R’n in de naam vandaan komt.’Rrrags’staat voor soulvolle, heavy rockmuziek uit de 70’s.
‘King Of The World’ behoeft bijna geen uitleg. Van 2012 tot op heden heeft de band zich in verschillende bezettingen al bewezen. Om een paar namen te noemen zoals Snowy White en Matt Schofield, hebben al deel uitgemaakt van ‘KODW”. Ze zijn zeker geen onbekende op Waterpop. Zoals Ruud Weber opmerkt; “dat hij hier al dertig jaar geleden zijn opwachting heeft gemaakt”. De gitaarvirtuoos, Stef Delbaere, zorgt voor de loepzuivere gitaarsolo’s en dit alles onder toeziend oog en onder begeleiding van de rauwe stem van Ruud. Kwalitatieve top blues en rhythm & blues.

De afsluiter van de Vrijdagavond is weggelegd voor ‘Valvetronic brassband’. Deze brassband uit Amsterdam barst van de energie en brengen hun mix van house, dance en hiphop naar het festival. De brassband bestaat uit blazers, drums en percussie. Tijdens hun shows explodeert het van geweldige beats. Wat bij voetbal nogal eens wrijving geeft, is bij ‘Valvetronic’ geen issue. Samengekomen uit de conservatoria van Amsterdam en Rotterdam, blazen de mannen op trompet, tuba en sax Wateringen om ver.

En zo is het eerste gedeelte een feit en kunnen we, op een enkel buitje na die de pret niet mocht drukken, huiswaarts gaan en ons voorbereiden op wat de Zaterdag brengen mag!
Fris en fruitig trekken we wederom naar Waterpop om met velen de Zaterdageditie te starten.
De buien van Vrijdag hebben plaats gemaakt voor best wel een warme dag. En in deze warmte mag ‘Lucky Fonz’ het toegestroomde mini publiek gaat vermaken.
Ook voor de allerkleinsten en opkomende festivalgangers is er elk jaar ruimte vrijgemaakt. Met name de Zaterdag is voor de allerkleinsten, maar ook de ‘jongere’ ouderen kunnen The Fonz zeker waarderen. ‘Ik ben een sukkel’ sprak ‘Lucky Fonz’ uit op zijn single, maar dit valt reuze mee. Toffe liedjes en spannende verhalen weten de aandacht van het jonge publiek vast te houden. Waar zij ook met open mond de verhalen aan horen en uit volle borst mee zingen. En verassend… de ouders zongen net zo hard mee!

We draaien ons om en gaan naar podia 2, waar ‘Elle Hollis’ haar opwachting maakt.
Elle schrijft catchy popsongs met frisse, elektronische klanken. Haar muziek is een mix van verschillende popstijlen. Waar het begon is via YouTube waar Elle op haar kanaal covers zong van bekende sterren. En langzaam aan ook haar eigen repertoire met zelf geschreven nummers toevoegde. Elle staat vroeg geprogrammeerd, waardoor het bezoekersaantal nog niet optima forma is. Mogelijkerwijs heeft de brandende zon hier een aandeel in, want de warmte neemt met de minuut toe.

Zowel de Belgische bands, als de vrouwelijke artiesten zijn deze editie alom aanwezig; het is ‘Pom’ die klaarstaat.
POM is een band uit Amsterdam die een buslading aan fans in een bus hebben geladen en deze naar Wateringen heeft gebracht. Die overigens voor het grootste deel uit vrouwelijke fans bestaat en bij het opkomen van ‘Pom’ de stembanden aan gort helpt. Smeuïge britpop met een punk randje.

Na de ‘female fronted’ band ‘Pom’, zijn daar de jonge honden van ‘Banji’ die eind 2017 besluiten samen te komen uit een samenstelling van verschillende bands. ‘The Brahms’, ‘Palmsy’ en ‘Radio Eliza’ staan vandaag op een zonovergoten Waterpop en maken aanstekelijke synthpop met funky en groovy invloeden waar je heerlijk op weg kan dromen en zo af en toe herken ik de invloeden van funk helden ‘Parliament Funkadelic’.

De hitte neemt toe en niet alleen op het podium. De verhitte fans van ‘Only the Poets’ trotseren de zon en staan gillend en onverplaatsbaar tegen de hekken gedrukt.
‘Only the poets’ op gitaar en drums gebaseerde band creëert een levendige elektrische sound die bij tijd en wijle doet denken aan de klanken van de ‘War on drugs’. Alternatieve rock uit het Verenigd Koninkrijk en dat is aan het accent van de frontman zeker te horen. Tom Longhurst, de leadzanger, communiceerde met het publiek legde de betekenis van liedjes uit.
De fans weten de band ook te vinden, zelfs de vlaggen van onze buren uit Duitsland wapperen voor het podium en met boordjes als “I couldn’t get tickets, now I see you for free” zegt genoeg.

De zwoele sound van gospel en met soul doorspekte muziek van ‘Jeangu Macrooy’ staat aan. Macrooy zou, tijdens het Eurovisiesongfestival 2020 in Rotterdam, Nederland vertegenwoordigen met het nummer ‘Grow’. Helaas door één of ander virus werd deelname uitgesteld tot 2021, waarmee hij met het nummer ‘Birth of a new Age’ het nogmaals probeerde. Helaas zonder het gewenste resultaat.

“And now something complete different”. Alsof het nog niet zweterig genoeg is, gaat ‘Het Gezelschap’ van kiet. ‘Het Gezelschap’ bestaat o.a. uit Jordy Dijkshoorn (de frontman van De Likt!), Juno Rissema (nachtburgemeester van Dordt) en MC Diggy Rast. Hun muziek laat zich omschrijven als electro hiphop. De nachtburgemeester zorgt voor het ‘spoken word’. De poëtische teksten van, zowel Jordy, als van de nachtburgemeester vallen in combinatie met rap, prima in de smaak. De nummers zijn doordrenkt met humor en poëzie. Het enthousiasme van Jordy kent geen limiet en laat zich dan ook op handen gedragen worden door de menigte. Zo crowdsurfend een weg door het Waterpop terrein.

En van het podium af tussen de menigte ‘moshpitten’ de mannen nog even verder.
Zo… even rechttrekken en bekomen van ‘Het Gezelschap’, gaan we het kleine podia opzoeken.
Neem een snufje ‘Royal Blood’ en mix het af met een stevige ritmesectie en heb je het geluid van ‘Ramkot’. Na hun eerste EP, waarmee Ramkot met hun single ‘Red’ de aandacht van de hitlijsten trekt en bij Studio Brussel al maanden in de “afrekening” heeft gestaan. Agressieve drums en zware baslijnen kenmerken de typische sound van ‘Ramkot’. Later de dag heeft de gitarist een nevenfunctie in de band ‘Rhea’.

‘Raman’ de alternatieve gitarist, wederom uit het Belgische, heeft de plaats ingenomen van ‘Laurence Jones’ die vanwege Corona geïsoleerd zit. Het publiek reageerde ietwat onwennig op deze gitarist.
‘Raman’ is in België geen onbekende als plaatsvervangend gitarist bij ‘Hooverphonic’,kent hij de klappen van de zweep. Vanmiddag staat hij op podium 2 de set heeft een langzame start en ook het publiek moet even wennen aan de tweemans formatie. Zachte rock die wat weg heeft van ‘Tamino’. Maar naargelang de set vorderde ging het over naar rasechte blues en rock.

‘RHEA’ is een Belgische rockband uit Gent, Oost-Vlaanderen. De eerste kennismaking was voor mij in 2016, tijdens Baroeg Open Air, waar zij een optreden gaven op de talentstage waar toen de nummers bestonden uit stevige rock. Vandaag de dag zijn de scherpe randen er vanaf en heeft plaats gemaakt voor soft rock met poppie jasje.
De daarop komende jaren timmert de band aan de weg en brengt ze vandaag naar Waterpop, waar een schare groep fans hen met een luid applaus ontvangen. Het bekendste nummer van de band is “Stuck In The Middle”.

‘Saint Agnes’ uit Oost-Londen speelt psychedelische rock met een rauw randje van wat duister en spooky. Neem daarbij de duivels dynamische podiumpresentatie van Kitty Austen en je hebt een powerhouse aan energie. Door de Brexit lukte het de band nog net op tijd aan te komen op Waterpop. Opgericht in 2014 Artrock met een vleugje Garagerock. Vampirella meets Nina Hagen en laat het nieuwste album van ‘ Saint Agnes’ hier nu bij aansluiten, ‘Vampire’ en tevens ook hun nieuwe singel.

Na het explosieve optreden van ‘Saint Agnes’ is er natuurlijk een sluitstuk en deze is weggelegd voor echte roofvogels en alles vreters. ‘De Kraaien’ is een Nederlandse rapformatie, die in 2012 bekend werd door de single ‘Ik vind je lekker’. Ze rappen voornamelijk in het Haags dialect. De singel werd opgepikt door 3fm Dj Giel en vergroten zo de naamsbekendheid van de band. Een grote swingende, dansende en golvende mensenmassa die over de gehele dag al menige moshpits uitvoerden, gaan nog één keer helemaal los om het laatste restje energie eruit te persen. Om vervolgens volgend jaar weer nieuwe energie op te doen voor de 46e editie van Waterpop!






















































Plaats een reactie