Koperen Ko’ was de bijnaam van de straatartiest Johannes Willem Leiendecker. Een, in Duitsland geboren, straatmuzikant. Met verscheidene instrumenten op het lichaam en hij bespeelde een accordeon, trommel, bekkens en had een punthoed met belletjes. Vraag iemand onder de zestig naar dit fenomeen en niemand weet waar je het over hebt. Het equivalent van Ko,in de volksmond ‘Nikkelen Nelis’ genoemd, is voor mij de man die vanavond in de Arena present is als ‘Ed Sheeran’; Edward Christopher Sheeran. Een Britse singer songwriter uit Halifax Verenigd Koninkrijk. De Nikkele Nelis heeft plaatsgemaakt voor de Loopstation en Ed beheerst deze als geen ander. De grote doorbraak van Ed Sheeran is het nummer ‘The A team’ uit 2011 en tevens de start van een glansrijke carrière. Vijf albums en verschillende wereldtournees verder is Ed daar waar hij nu is.

‘+ – = ÷ x Tour’ ( uitgesproken als ‘The Mathematics Tour’)
Om 18.00 uur is de aftrap voor Cat Burns, een 21-jarige artiest en songwriter uit Zuid-Londen. Die op 16 jarige leeftijd haar bekendheid vergaarde met Tik Tok en binnen no time 1 miljoen volgers aan haar wist te binden. Een mix van gospel met pop invloeden en een folk/singer inbreng.

Na Cat is het de beurt voor Maisie Peter’s. De 22 jarige singer-songwriter maakt Britpop meeslepende refreinen en aanstekelijke gemixte pop met catchy melodieën. In 2017 released Maisie haar debuutsingle “Place We Were Made”. Maisie heeft al een samenwerking met James Bay en Ed Sheeran op haar conto staan. Helaas komen beide voorprogramma’s vanwege het slechte geluid, niet helemaal tot hun recht.

Het begint rumoeriger en onrustiger te worden wanneer de led verlichting de wachttijd voor de start van het optreden projecteert. Helaas Is alles een ietwat vertraagd door een storing in de ticketcontrole en begint het optreden ongeveer een half uur later. Boven het podium hangt een enorme lampenkap met led verlichting en rondom het podium verschillende kleine podia met daarboven led schermen die het concert registreren en waarop de band komt te spelen. De lampenkap zakt op het podium en worden de voorbereidingen genomen voor de hoofdact.
Vanaf de eerste aanslag van de gitaar en openingsnummer ‘Tides’ veranderd de Arena in één grote kolkende, springende gillende sing a long en zingen de uitzinnige plus minus 65.000 fans de teksten woord voor woord mee. De keuze van een rond podium is de ideale setting. Binnen de cirkel is een lopende band geplaatst waar Ed plaats neemt en al spelende zijn rondje draait.

Zo worden de fans rondom op hun wenken bediend en staat Ed nooit op één plek. Aan het publiek geeft Ed uitleg over de opbouw van het optreden en het gebruik van de Loop Station en dat Nederland wel één van de landen is waar zijn carrière een enorme vlucht heeft genomen.
Of je nu tijdens een clubtour of voor 65.000 man in een volgepakt Amsterdamse Arena staat, het zal Ed worst wezen, het enthousiasme is er niet minder om. De liedjes van Sheeran bestaan uit een mix van folk, pop house, ballads en alle muziekstijlen daartussen.
Er zijn maar weinig artiesten die de afgelopen tijd zo productief zijn als meneer Sheeran. Zijn wereld tours worden alom geprezen, tel daarbij zijn vijf hit albums en je hebt een waanzinnige staat van dienst. Zelfs als niet diehard fan moet je erkennen dat van de 23 nummers die vanavond op de setlist staan, er 20 herkend als hit, dan mag je wel onder de indruk wezen.

‘Blow’, ‘The A Team’, ‘Castle on the Hill’. Van uptempo naar telefoon verlichte ballads. De overgangen passen naadloos in elkaar zonder aan de sfeer afbreuk te doen. ‘Visiting Hours’ is zo’n emotioneel beladen nummer en ziet men om zich heen dochters/moeders vastpakken en vriend en vriendinnen elkaar omhelzen.
En daar sta je in de Johan Cruijff Arena met je spandoek met de tekst ‘Can we sing Castle on the Hill together? En Ed zou Ed niet wezen om daar geen gehoor aan te geven.Met een ruim twee uur durende show van meer dan louter hits is het duidelijk dat dit een muzikant is die precies weet hoe hij het publiek op gang moet krijgen. Zelfs wanneer je je partner een huwelijksaanzoek wil doen kun je op Ed rekenen en doe je dat op ‘Thinking Out Loud’. Met een instemmend gejuich van het publiek kun je geen nee zeggen.

Met in de toegift ‘Shape Of You’, ‘Bad Habits’ en als afsluiter ‘You Need Me, I Don’t Need You’, nemen we afscheid van een performance van topniveau en verlaten we de Amsterdam Arena. Nogmaals wordt bevestigd dat voor concerten Amsterdam Arena “Not the Place to Be” is. Je kan veel concertbezoekers in één keer plaatsen, maar het geluid blijft een probleem.















Plaats een reactie