‘Wolfmother’ in Paradiso.

Op Maandagavond 23 Mei op tijd Vertrokken naar de heilige muziektempel Paradiso te Amsterdam waar ‘Wolfmother’ zijn opwachting maakt.

De tour is gekoppeld aan het nieuwe album ‘Rock Out’.Na vijf eerdere uitgebrachte albums is ‘Rock Out ‘ het zesde studio album in eigen beheer  uitgebracht in 2021.’Wolfmother’ een Australische hardrockband uit Sydney, New South Wales De band opgericht in 2004, is gecentreerd rond zanger en gitarist Andrew Stockdale.De band heeft sinds het ontstaan vele personeelswisselingen ondergaan.Vanavond bestaat ‘Wolfmother’ uit de bezetting op drums Hamish Rosser en bassist Bobby Poulton.

Voor dat ‘Wolfmother’ zijn opwachting maakt worden we op temperatuur gebracht door de ‘Spaceshifters’ Geboortegrond van de band is in Overijsselse Wijhe.’Paceshifters’ is een Nederlandse alternatieve-rockband bestaande uit de gebroeders Paul en Seb Dokman en Jesper Albers op drums.Opgericht in 2008 en hebben vier albums op de naam staan waarvan het laatste tevens vijfde album ‘Brand New Plan’.

Bij een optreden van ‘Paceshifters’ wil je eerst de kat uit de boom kijken wel de naam veel gehoord maar live nog nooit mogen aanschouwen. Moet zeggen dat ik toch wel aangenaam verrast ben de band gaat muzikaal als een snollebolleke van links naar rechts. Slepende lekkere strakke stukken waarin de band een stevige gitaarsound neerzet wanneer de band alles los laat is het een kakofonie van Rock en grunge invloeden maar switcht dan in een oogwenk naar rustige passages en slepende melodieën wat aangenaam wegluistert. Voor mij een aanleiding om de band eens als hoofdact op Nederlandse poppodia te gaan zien,jammer dat er voor voorprogramma’s zo weinig belangstelling is en dat het bezoekersaantal iets tegenvalt deze band verdient zoveel meer.

Klokslag half negen werd het onmiskenbare  kapsel van,de 45 jarige geboren en getogen in Brisbane Australië, Andrew Stockdale vanuit de zaal zichtbaar en betrad zowel Joker als Dief het podium. Andrew komt op lopen zonder brace. Een paar weken geleden liep Andrew een knieblessure op en speelde, zittend op een stoel,op het podium.

Vanaf het eerste nummer ‘Dimension’ van het album  Dimensions uit 2006 is het hek van de dam en is er geen rustpunt meer te vinden in het optreden.Gevolgd door ‘New Moon’ en bij de eerste akkoorden van ‘Woman’ veranderd de Poptempel in een waar gekkenhuis!! De eerste moshpit is een feit. Andrew staat niet bekend om zijn slow blues rock  een denderende trein van beukende riffs en scheurende gitaren drummer Hamish Rosser ziet van achter zijn drumkit en met een brede grijns op zijn gezicht het publiek gade en mishandeld zijn drumkit heeft zich één doel gesteld het slopen van zijn drumstel.De interactie met het publiek is groot  Andrew betrekt zijn fans bij ieder nummer de fans zingen de teksten woord voor woord mee.Daar is de eerste stagedive een feit in het uitverkochte Paradiso,nog wat voorzichtig maar toch! 

Vanavond is de vierde man op de hammond verdwenen vandaar dat Bobby Poulton zich in tweeën deelt en de bass zowel de synthesizer bespeeld. Voor het instarten van ‘White Unicorn’ wordt het Hammond orgel het podium opgereden   en gast organist drs Julia Driessen ,een onderzoekster aan het AMC Amsterdam en singersongwriter, neemt plaats achter de Hammond in. Julia vormt samen met Sharina Heesen het piano bluesrock duo Juulz&Sharina.

De man off the hour is vanavond zeker Bobby daar waar Andrew toch nog ietewat voorzichtig op het podium zorgvuldig zijn passen zet, waarschijnlijk speelt de knie blessure toch nog parte, gebruikt Bobby het podium maximaal en bespeeld de bas als een lead gitarist. 

‘Midnight Train’ ,’Victorious’ ‘Colossal de nummers volgen elkaar in rap tempo op.Vernieuwing daar kan je Wolfmother niet op betrappen zelf met het nieuwe album Rock Out en het gelijknamige nummer, welke in de encore ten gehore wordt gebracht,zit daar geen verandering in het klinkt als vanouds en is dat erg? zeker niet, een feest der herkenning, de Wolfmother fan weet wat hij kan verwachten. De avond bestaat uit een trip door de seventies waarin ‘Deep Purple’ en ‘Led Zeppelin’ de charts aanvoerde  retro rock zonder scrupules. 

Natuurlijk kan ‘The Joker And The Thief’ niet ontbreken en moet je je aan de zaal vloer verankeren om niet meegezogen te worden in de zee van moshpit gekte.Maar het is in één woord fantastisch een rollercoaster van hits passeert de revue en luistert weg als een greatest hits avond.Na anderhalf uur muzikaal geweld klinken de laatste akkoorden van ‘Love Train’ en laten we daar mee allemaal veilig huiswaarts keren.